کد مطلب:4078 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اين حديث امام جعفر صادق (كه مي فرمايد : ( به اين مضون ) در انتخاب همسر آنكه پدر و مادرت براي تو انتخاب مي كنند رها كن و آنچه كه خودت مي پسندي انتخاب كن چه تفسيري دارد ؟

در نظام اجتماعي اسلام مسأله ازدواج از اهميت بسيار فراواني برخوردار است . رسول خدا(صلياللهعليهو اله ) در اين باره مي فرمايد در اسلام هيچ سازماني بوجود نيامده كه نزد خدا محبوبتر از ازدواج باشد1 .

طبق قوانين اسلامي ، شرط صحت عقد ازدواج ميان زوجين رضايت و اختيار كامل آنها در قبول اين پيوند است و كسي را نميتوان به زور و اجبار وادار به ازدواج با ديگري كرد . از اينروست كه امام صادق (عليه السلام)در پاسخ جواني كه پدر و مادرش قصد داشتند او را وادار به ازدواج با دختري كنندكه مورد علاقه او نبود ، چنين ميفرمايد : ازدواج با همسري را بپذير كه مورد علاقه تو است2 .

اصلا زن و مرد بدنبال تقابل قلبي كه در خود نسبت به يكديگر احساس ميكنند ، بايكديگر پيمان همسري و عقد ازدواج ميبندند و اين موضوع مستلزم وجود علاقه قبل از ازدواج بين زن و مرد نيست ، بلكه وجود تناسب روحي و اخلاقي و معنوي و فكري و خانوادگي و تاحدودي ظاهري است كه به هنگام پيشنهاد ازدواج اين تمايل قلبي را ايجاد خواهد كرد .

هنگامي كه زن و مرد بر اساس عقلانيت و آينده نگري مثبت و نه احساسات زودگذر و بي پايه ، با ملاك قرار دادن معيارهاي صحيح و ارزشمند ، يعني توجه به دو اصل مهم ايمان و اخلاق و نيز توانايي تأمين معاش از سوي مرد ، اقدام به ازدواج با يكديگر ميكنند ، پدر و مادرحق مخالفت با چنين ازدواجي را ندارند . اما زماني كه علاقه ميان دختر و پسر بر اساس احساسات موقتي و زودگذر است بدون توجهبه تقوي و فضايل اخلاقي مورد نظر اسلام و تنها يك سري خصوصيات ظاهري و مادي سبب چنين علاقه و انگيزهاي شده باشد ، پدر و مادر حق دارند با توجه به تجربه و دور انديشي خويش و در نظر گرفتن صلاح و مصلحت حقيقي فرزند خود ، با چنين ازدواجي مخالفت كنند . زيرا آنان به خوبي واقفند كه پس از فرونشستن اين احساسات و تمايلات اوليه ، زن و مرد بايد با واقعيت وجودي يكديگر زندگي كنندكه اگر اين واقعيت ,وجودي عاري از معيارهاي انديشمند اخلاقي و ايماني باشد ، تازه در آن هنگام است كه اختلافات بروز ميكند و شدت ميگيرد و عاقبت تيره و تاري را براي زوجين رقم خواهد زد .



آمار صعودي طلاق در عصر كنوني نشانة عدم توجه زن و مرد به ملاكهاي اساسي و اصيل در انتخاب همسر است . ازدواجي كه اساسش صرفاً زيبايي ، سواد و مدرك ،پول و ثروت و يا مقام و منزلت اجتماعي ، بدون در نظرگرفتن دو اصل ايمان و اخلاق باشد يا اينكه اين دو اصل اساسي از حيث اهميت در مراتب بعدي قرار گيرد نتيجهاي جز تباهي به همراه نخواهد داشت.

بايد توجه داشت كه هدف اصلي ازدواج در اسلام ، ايجاد كانون آرامش و مودت براي زوجين و جايگاه مناسب و پاكيزهاي براي تولد و پرورش فرزنداني تندرست و مومن و نيكوكار است و اين مهم تحقق نمي يابد مگر در سايه ايمان قلبي و آراسته بودن به فضايل اخلاقي زوجين . زماني كه اين دو شرط حقيقتاً محقق گرديد و زن و مرد ازبلوغ جسمي و فكري برخوردار ،و مرد قادر به تأمين معاش خانواده باشد و هر دو علاقهمند به ازدواج با يكديگر ، احدي حق مخالفت ندارد .

نظر خواهي و مشورت با والدين در امر ازدواج در واقع نوعي احترام و محبت نسبت به آنان است كه به ايجاد و افزايش تفاهم ميان خانواده دو همسر كمك خواهد كرد و هم راه مناسبي است براي استفاده از تجارب و اطلاعات آنان در انتخاب همسر ، اما زماني كه پدر و مادر بدون در نظر گرفتن مصلحت فرزند خويش بخواهند عقيده و نظر غير منطقي و غير عقلاني خويش را در امر ازدواج بر فرزند تحميل كنند ، فرزند با رعايت ادب و بدون جنجال مي تواند با نظر آنان مخالفت كند و بافردي ازدواج كند كه علاوه بر ايمان و پاكدامني و حسن خلق ، مورد علاقه او نيز باشد .

پس آنچه اسلام در زمينه ازدواج فرموده است و اينكه مرد بايد استقلال فكري داشته باشد و در خصوص ازدواج، خودش تصميم بگيرد جايي است كه بر اساس عقل و دين فكر كند اما اگر بر اساس يك شهوت و ميل زودگذر بخواهد با موردي ازدواج كند استقلال فكري او معنايي ندارد و نتيجه اي هم جز بدبختي و تباهي نخواهد داشت .













منابع و مآخذ :

1- من لا يحضره الفقيه ـ شيخ صدوق ـ ص 409

شناخت اسلام ـ شهيد بهشتي ـ شهيد باهنر ـ ص302